ActuaTV's video: De Sprong - Geert Denauw - introductie door Bart Caron

Dag Geert Denauw, Dag dames en heren, Jammer genoeg maken mensen fouten. Jammer genoeg ben ik ook wel eens afhankelijk van de agenda van anderen. Door een combinatie van deze twee factoren kan ik er vanavond niet zijn. Ik had toegezegd hier vanavond te zijn, ik wilde hier ook echt aanwezig zijn in levende lijve. Het werk van Geert Denauw is immers fascinerend, het is een belevenis. Maar mensen maken fouten, en ik ben genoodzaakt om me te behelpen met de moderne technologie om toch het woord tot jullie te richten. Maar ik had geluk. Ik kon de tentoonstelling vooraf al bezoeken. Meer zelfs, ik mocht op bezoek in het atelier van Geert Denauw. Ik ben een bevoorrecht mens. Geert schildert op een ingerichte zolder, barstensvol schilderijen. Eigenlijk is zo'n bezoek veel interessanter dan een bezoek aan tentoonstelling, zeker als de kunstenaar gepassioneerd vertelt waarom hij dit of dat werk gemaakt heeft, en hoe en wanneer. Neem nu het thema van de tentoonstelling 'De Sprong'. Beeld je in dat je een tandemsprong mag uitvoeren. Met een ervaren parachutist uit een vliegtuig springen van 4 kilometer boven de wolken en naar beneden duiken. Dat deed de kunstenaar. Dan zie je ongeveer wat je op dit werk ziet. Mateloze wolken, een gebogen horizon, een diepblauwe lucht, maar ook de diepe grond. Deze tentoonstelling is thematisch, zoals dat in het jargon wordt genoemd. De sprong is het leitmotiv, maar nog meer zijn dat voor mij het landschap en de wolken. Wolken kunnen toch zo mooi zijn, in al hun verschijningsvormen, van liefkozend tot bedreigend, van verstikkend tot bevrijdend. Ik zie veel van die verschillende dimensies in het werk van Geert. Kijk bijvoorbeeld even naar dit werk. De wolken markeren de menselijke blik, misschien nog meer het menselijke bevattingsvermogen. Zijn de wolken bedreigend voor u, beste kijker? Voor mij niet, ze tonen de grens van het menselijk vermogen – de mens die de aarde bewerkt, die vorm geeft aan zijn leefomgeving – maar die nietig is tegenover die indrukwekkende luchten, die hemels waar we helemaal geen greep op hebben Geert is niet aan zijn proefstuk toe. Hij stelde al vele malen tentoon in cultuurcentra, galeries, zowel in individuele als in groepstentoonstellingen. Hij kreeg een aantal kunstprijzen, onder meer van Stimulans, Kunst te Kortrijk en Royal Talent(s) een internationale schilderwedstrijd. En nu is hij opnieuw te gast in het ontmoetingscentrum van Marke. Opnieuw omdat hij er ook zijn eerste tentoonstelling maakte, in 1987 reeds. Ik werkte hier toen zelf als cultuurfunctionaris. Lang geleden. Geert woonde in zijn jeugdjaren in Marke. Niet verbazingwekkend dat hij eertijds het logo van Humorologie maakte, in zijn studententijd nog, de tijd van Sint-Lucas Gent waar hij afstudeerde als graficus. Dat hij naast die job in de marketing- en reclamewereld, nog modelschetsen studeerde aan de academie, toont eigenlijk dat kunst creëren zijn ware passie is. Hij heeft een heel breed oeuvre bij elkaar geschilderd. Meestal met verf, al ging hij soms met de verf om als ware hij een beeldhouwer. Kunst en emoties. Geert versterkt zijn artistieke emoties nog eens met muziek. Geert schildert met muziek, snoeihard, met muziek met veel gevoel. Geen hard rock, maar hard klassiek, zou ik durven zeggen. Muziek van Rachmaninov , Prokofiev, Bartok, Dvorak, Mussorgsky (liefs muziek van Mussorgsky laten spelen, eventueel van Dvorak onder de tekst laten meespelen – 10 seconden alleen muziek behoorlijk luid en dan zachtjes op de achtergrond)(https://youtu.be/DXy50exHjes). Expressief. En romantisch eigenlijk. Niet dat Geert door één bepaalde schilder is beïnvloed of geïnspireerd. Hij houdt van Francis Bacon, Karel Appel, Picasso en David Hockney. Deze twintigste-eeuwse kunstenaars staan ook ook in mijn eigen ranglist hoog. Ze creëren, net als Geert, hun eigen realiteit. Ze laten een beeld leven. Een andere invloedrijke kunstenaar is Jacobert, waarmee Geert ook bevriend was. Geert heeft zonder twijfel zijn eigen palet ontwikkeld. Dat zie je bijvoorbeeld in dit werk. Dit werk maakt wel deel van de reeks themawerken van 'De Sprong'. Maar het is wel een stevige doorwerking van luchten, wolken, aarde. Ze transformeren, vermengen zich. Zou je dat zien als je aan 270 km per uur naar beneden valt en die indruk in een kunstwerk probeert om te zetten? Het antwoord op die vraag laat ik graag aan de toeschouwer, de bezoeker van deze tentoonstelling. Geniet ervan. Met volle teugen, zoals Geert Denauw. Marke, 27 oktober 2017