Branislav Mihajlovic's video: PRIRODNI PUT ZA JA ANJE MENTALNIH I FIZI KIH SNAGA Dr Mihajlovi

Vita eliksir, imunoplex i drugi proizvodi na sajtu: http://zdravljeisreca.com/category/proizvodi/ Vlakna smanjuju brzinu ulaska hranljivih sastojaka u krvotok. To pomaže u održavanju izjednačenog nivoa šećera u krvi tokom vremena i omogućuje duži osjećaj snage i energije. Tako stabilizovani šećer u krvi sprečava hipoglikemiju u većini slučajeva i doprinosi kontroli šećerne bolesti (visok nivo šećera u krvi). Topljiva vlakna, sa druge strane, djeluju na nivo holesterola u krvi. Ona apsorbuju holesterol i druge nusproizvode metabolizma masnoća i eliminišu ih iz tijela. Bez djelovanja tih topljivih vlakana, većina preostalog holesterola ponovo bi se apsorbovala u krv povećavajući njegov, već ionako previsok nivo, koji nalazimo kod većine stanovnika zapadnih zemalja. Topljiva vlakna posebno su obilato zastupljena u voću, pasulju i zobi. Vlaknima su izuzetno bogate sve nerafinisane biljne namirnice. Konzumiranjem raznog voća, integralnih žitarica, povrća i mahunarki (pasulja, sočiva, graška), unosi se obilje različitih vrsta vlakana veoma potrebnih organizmu. Potrebno je naglasiti da životinjska hrana uopšte nema vlakana. Savremena ishrana donosi organizmu do 30% svih kalorija preko mesa, ribe, jaja i mliječnih proizvoda, a veliki dio preostalih kalorija otpada na visoko rafinisane namirnice. Zbog toga, oni koji se tako hrane, unose manje od jedne trećine dnevno potrebnih vlakana. Transport ugljenih hidrata kroz crijevni epitel i metabolizam veoma je kompleksan proces. Sam pogled na hranu, te njen miris i izgled, aktiviraju izlučivanje pljuvačke i insulina. Drugi korak predstavlja aktiviranje digestivnih organa za procese varenja. Varenje počinje u ustima, gdje amilaza iz pljuvačke započinje hidrolizu. Za to vrijeme nastaje insulinska stimulacija, koja aktivira mehanizme zadužene za transport glukoze u crijevima. Zbog pH želudačnog soka hidroliza ugljenih hidrata se prekida u želucu. Hrana u želucu aktivira hormone, koji će ubrzati procese u tankom crijevu. Hrana se dalje vari u dvanaestoplačnom crijevu pod uticajem pankreasne amilaze i amilaza iz pljuvačke. Veći dio ugljenih hidrata iz hrane se potpuno hidrolizira i apsorbuje u tankom crijevu. Monosaharidi koji su nastali hidrolizom napuštaju tanko crijevo. Glukoza se prenosi aktivnim transportom kroz ćelijske membrane crijevne mukoze u cirkulaciju. Jedan dio polisaharida dolazi u debelo crijevo, gdje fermentiše pod uticajem bakterijske flore. Ovim putem, metabolišu se i neskrobni polisaharidi, pri čemu dobijamo masne kiseline kratkog lanca: buternu, izobuternu, propionsku. One imaju zaštitni efekat prema kancerogenim promjenama mukoze debelog crijeva. Zahvaljujući povećanju koncentracije glukoze u krvi dolazi do insulinskog odgovora. Količina insulina u krvi proporcionalna je veličini i brzini apsorpcije glukoze iz crijeva. Oslobađanje glukoze u digestivnom traktu zavisi od vrste namirnica. Glikemijski indeks je brzina oslobađanja glukoze u krvi poslije uzimanja određene vrste hrane. On je pokazatelj brzine i stope povećanja glikemije nakon uzimanja hrane, te predstavlja bitan faktor u fiziologiji i patologiji zdravih i bolesnih ljudi. Jednostavni ugljeni hidrati (monosaharidi i disaharidi) imaju izuzetno visok glikemijski indeks, a polisaharidi imaju znatno niži glikemijski indeks, jer se šećer u krvi poslije konzumiranja znatno sporije povećava. Veličina glikemijskog indeksa hrane zavisi i od uticaja drugih faktora (veličina obroka, količina i vrsta prisutne masti). Hrana niskog glikemijskog indeksa od posebnog značaja je u prevenciji i terapiji određenih patoloških stanja i bolesti. Glikemijski indeks skroba zavisi od biljke iz koje potiče. Skrob sa više amilopektina ima veći glikemijski indeks. Višak unijetih ugljenih hidrata skladišti se u jetri i muskulaturi, kao glikogen, u relativno malim količinama. Ako priliv glukoze prevazilazi kapacitete skladištenja, glukoza se sintetiše u lipide i odlaže u masno tkivo.