Jean Baptiste's video: Martelaarslied Breendonk 2017

Martelaarslied, live gebracht met de militaire harmonie en het koor van de Europese Unie, op de jaarlijkse herdenking van de politieke gevangen in Breendonk op 20/09/2017. Het betreft een amateuropname vooral bedoeld om het lied weer te geven. Martelaarslied van Breendonk door Wim den Antwerpenaar en Joseph Loosen In het grauw der troosteloze dagen Schept een schaar van 't Breendonk kamp 't Juk der slavernij dat w'immer dragen Maakt ons aller bestaan tot een ramp refrein Wij vroeten in d'aard Wij zwoegen bezwaard Wij vullen de wagens met grond en met steen (bis) Maar wij hopen op vreugd na geween, (bis) Stroef en strak staan die droevige gezichten Wijl we delen ven spitten terrein Maar de hartversterkende berichten ' Brengen hoop en vreugde in ons brein Naar huis en kind gaan onze gedachten Naar hen die deelden in ons bestaan Maar onwrikbaar blijft bij ons 't verwachten Om weer vrij en blij naar huis te gaan Eens toch ruilen wij onze gewaden Vluchten wij dit kamp van haat en nijd Maar toch zullen wij ons kameraden In ons harte sluiten voor altijd Uitgever: Verbond Breendonk Leuven De opname is gebeurd met goedkeuring van het Verbond Breendonk Leuven. Ook is gevraagd aan het koor om een geregistreerde opname van het Martelarenlied ter bedschikking te krijgen. Over het ontstaan van het lied en z'n later wedervaren weet François Decoster het volgende (uit z'n boek: http://www.getuigen.be/Getuigenis/De-Coster-Francois-Roger/index.html Breendonklied Dit lied werd getoondicht in 1943-1944 in het fort van Breendonk door Wim de Antwerpenaar en Jozef Loosen uit Leuven. In Duitsland werden beide vrienden gescheiden. Jozef kwam alleen terecht in het klein kamp van Harzungen, waar hij samen met zijn vriend Louis Duchateau, de Knikker genaamd, ons het lied van Breendonk liet horen. Gelukkig kwam Louis terug, Jozef overleed in Ellrich. Louis was dus de enige die het lied naar België overbracht waar hij het dikwijls ten gehore bracht op onze vergaderingen en plechtigheden. Toen ik in 1978 nationaal ondervoorzitter werd van de Nationale Confederatie van Politieke Gevangenen en Rechthebbenden van België, kreeg ik de opdracht om een congres voor de N.C.P.G.R. in te richten in Leuven. Ik herinnerde mij toen het lied en vond dat het ook zou moeten gezongen worden door het zangkoor Trinitas dat in zijn programma o.a. al Le Chant des Partisans en het Veensoldatenlied hadden. Ik vroeg toen aan Louis de Knikker of hij dit lied wou voorzingen voor het zangkoor Trinitas. Zij waren onmiddellijk akkoord omdat het door een Leuvenaar was getoondicht. Zij maakten er onmiddellijk een notenpartituur van dat kon gebruikt worden zowel voor koor als voor harmonie. Omdat dit lied veel succes boekt wou ik dat het ook op onze jaarlijkse bedevaart in het fort van Breendonk ten gehore werd gegeven. De eerste harmonie die het speelde was die van Coulsore waarvan de dirigent een wees was - zijn vader was overleden in Dora. Toen later het leger de leiding overnam van de bedevaart speelde een legerharmonie het Breendonklied en de laatste jaren werd het zelfs begeleid door zanger Glenn De Smet. Ik ben zeer gelukkig dat dit lied officieel werd aanvaard en hoop dat het nog lange jaren zal uitgevoerd worden op onze jaarlijkse bedevaarten te Breendonk. François De Coster