Jenny T's video: Jenny T - Porlaew Enough Lyric Video

FB: https://www.facebook.com/JennyTMusicArt/ IG: @JennyTMusic_Art Spotify: https://spoti.fi/2NIIcdo iTunes/Apple Music: https://apple.co/2ZGPReg Fungjai: https://bit.ly/2MNb9F4 Music and Lyrics: Jenny T Producer: Jenny T Arrangement: Jenny T Strings Arrangement: Cadence Hira and Jenny T Recording Engineers: Justin Adijanto, Manica Lerdanusorn, Alvin Yang Mix: Brian Losch and Justin Adijanto Master: Joe LaPorta Vocals: Jenny T Piano: Daseul Jung Violins: Yip Wai Chow and Gioia Gedicks Viola: Mariya Ksondzyk Cello: Yi-Mei Templeman All Photos taken by Rachel Boncek "ชีวิตที่ไม่เคยมีรัก ลมหายใจที่ไร้ความฝัน แม้มันอาจดูง่ายกว่าแต่คงไม่มีค่าน่าจดจำใด" ประโยคนี้ เจนนี่เขียนขึ้น เพื่อท่องปลอบใจตัวเองเมื่อเกือบสองปีที่แล้ว เป็นช่วงเวลาหนึ่งที่ท้อแท้ และสับสนกับคนรอบข้าง และความฝันของตัวเอง การอาศัยอยู่เมืองนอกคนเดียวบางทีก็เดียวดาย รู้สึกเหมือนไม่มีใครที่รู้จักเราจริงๆ ชีวิตทุกวันตั้งนาฬิกาปลุกอย่างเคร่งครัด ตื่นมารีบเข้าห้องซ้อมดนตรีเพื่อให้ทำครบตามแผนที่ตัวเองกำหนด เข้าเรียนจนดึก แล้วก็นอน ซำ้ไปทุกวันโดยไม่ได้พูดคุยกับใคร ไม่เห็นพัฒนาการของตัวเอง ซ้อมเท่าไหร่ก็ตามเพื่อนๆ ที่มีพรสวรรค์มากมายไม่ทัน แล้วยังต้องทำงานพิเศษข้างนอก รู้สึกเหมือนเราเปลืองเวลา เอาชีวิตและความฝันทั้งหมดมาทิ้งไว้กับห้องเล็กๆ ห้องนี้ เพลง "พอแล้ว" นั้นถูกเขียนขึ้นมาจากความรู้สึกนั้น สัญญากับตัวเองไว้ว่าเราจะสู้ต่อไป แม้ว่าจะไม่มีใครรับรู้ถึงความพยายามนั้น เพราะความรักในสิ่งที่ทำนี้คือสิ่งที่ทำให้ชีวิตเจนนี่มีคุณค่า :) แม้ตอนนี้เหตุการณ์ช่วงนั้นจะผ่านมานานแล้ว ทุกครั้งที่ตัวเองได้ฟังเพลงนี้ก็ยังย้ำเตือนถึงบทเรียนที่เราได้เรียนรู้จากเวลานั้น และสิ่งที่เคยสัญญากับตัวเองเอาไว้ ทำให้รู้ว่าหากมีอะไรทำให้เราท้อแท้อีกในอนาคต อีกไม่นานความเศร้านั้นก็จะจางลงไป เพลง "พอแล้ว" นี้เป็นเพลงที่เจนนี่ตั้งใจทำมาก ใช้เวลาเกือบสองปี อัดไว้หลายเวอร์ชั่น กว่าจะเรียบเรียง ทำเพลง และ MV ออกมาจนสำเร็จเป็นผลงานชิ้นนี้ ยังไงฝากทุกคนรับฟังด้วยนะคะ :) "But to live a life without having ever loved someone/To breathe a breath without any dreams/Even though it seems much easier, there is no memorable value in that sort of life" These words came to me one day almost two years ago, during a very hard time in my life; I was struggling with my dreams, work, relationships with others and most importantly, relationship with myself. I was thinking of giving up on everything as it all seemed so pointless no matter how much effort I put in. However, as I the melody of this song came up in my mind and I tried playing it on the piano, it was one of those special moments where I felt hopeful once again. I ended up finishing this song that day, and promised to myself, no matter how hard life may seem at times, I will never think of giving up again. I wanted to share that special moment with everyone so I decided to record "Porlaew (Enough)". It took almost two years to finish because I kept changing the arrangement and re-recording until I am happy with it now. Even though that period of my life has long passed, every time I listen to this song, I am reminded of the lessons I learned, how I was capable of overcoming them, and the promises I gave myself to "never give up", as cliche as that may sound. If you are going through hard times and self-doubt, I hope this song can speak to you and remind you, all those feelings will soon fade away if we just hold onto it a little longer :) Lyrics: ผ่านมาแล้วเป็นปี ฉันยังเดินไปที่เก่า ที่ในวันนั้นบังเอิญเจอเธอ รอยยิ้มที่เธอส่ง วันนี้กลางสายฝน อยากยืน ให้มันละลาย จางหมดไป จดหมายที่เขียนรู้ไหม นั่งลบโยนทิ้งไปกี่ใบ รวมความกล้าตั้งนาน ก่อนจะส่งไปให้เธอ เฝ้ารอให้เธอตอบ สุดท้ายมีคำเดียว ว่า “ขอบคุณ” ใจก็อยากรู้ทำไม อีกใจก็ไม่กล้าถาม กลัวรับความจริงนั้นไม่ได้ ฉันยังต้องหนีไปอีกเท่าไร ไม่ว่านานเพียงไหน ใจไม่เคยลืมเรื่องเก่า ยังรอเธอที่เก่า พอแล้ว พอแล้ว ดีไหมเรา เหนื่อยแล้ว เหนื่อยยังไม่พอหรอ เอาแต่วิ่งหาความรักจากใคร ไล่ตามความฝันที่ไร้ปลายทาง ชีวิตมีความหมายแค่นี้จริงหรือ เริ่มไหม ตอนนี้ไม่รู้... เพื่ออะไร ความฝันที่เล่าให้เธอฟังเธอคงไม่รู้หรอก แต่ฉันไม่เคยบอกใครนอกจากเธอเลยนะ ฉันเดินทางมาตั้งนาน ไม่เห็นปลายทาง วันนี้เริ่มท้อ อยากให้เธอช่วยให้กำลังใจ ลืมไปหมดแล้วว่าทำไปทำไม เหตุเดียวที่ยังกัดฟันก้าวเดินก็เพราะแอบหวังว่าในสักวันเธอจะเห็นฉัน อยู่บนนั้น ที่เราเคยร่วมฝัน เธอจะภูมิใจในตัวฉันไหม เสียดายกันบ้างไหม น่าเสมเพชจริง คิดได้ก็แค่นี้เรา อยากเป็นคนเข้มแข็ง แต่แล้วสุดท้ายก็ไม่อาจหนีจากตัวเอง จากบทเพลงเก่า วันวาน ความเงียบเหงา ฉันยังคงรักเพียงแต่เธอ พอแล้ว พอแล้ว ดีไหมเรา เหนื่อยแล้ว เหนื่อยยังไม่พอหรอ แต่ชีวิตที่ไม่เคยมีรัก ลมหายใจที่ไร้ความฝัน แม้มันอาจดูง่ายกว่าแต่คงไม่มีค่าน่าจดจำใด เริ่มไหม และแม้อีกไกล ฉันจะเดิน นานผ่านไปไม่เห็นผล ฉันเริ่มทนรอไม่ไหว ทุ่มเทแทบตาย ก็ยังแพ้ให้คนที่โชคดีกว่า ฉันเกลียดที่คิดเทียบใคร แต่ก็ยังแอบน้อยใจฟ้าดิน นั่งถามทุกวัน บอกฉันเสียทีว่าทำไม แต่เมื่อชีวิตมันไม่เป็นไปตามที่เราเคยคาดหวัง ก็อยู่ที่คนเราจะเลือก จะยอมหรือจะฮึดสู้ต่อ เป็นกำลังทำให้สู้ไป สุดท้ายเป็นอย่างไร อย่างน้อยดีใจที่เลือกเดิน พอแล้ว พอแล้ว กับความเหงา นี่คือบทเพลงเศร้าสุดท้าย ตัวฉันจากวันนี้ คนธรรมดาที่ไม่มีอะไรมากไปกว่าบทเพลงหนึ่ง กับความรักที่ล้นใจ ฉันยังคงจะร้องไป เชื่อว่าสักวันต้องมีใครรับฟัง