Osman Rıfat Yılmaz's video: Sakinle tiren Sesler - K a am A ac Bak Kar iirleri

Kar fırtınasında uğultuyu dinle | Huzur arayışı | Bir çam ağacısın öyle izle | Soğuk da yakar | Fırtına sesi | Sakinleştirici seyir | Kitap okurken TV'ne yansıt dinle | Zihinsel dinginlik | Uykuya dalma yöntemi | Odak noktanı değiştir | Terapi seansı ✅ N A R Ç İ Ç E Ğ İ GÜLDESTE ŞİİRLER ( * * * ) Dinmez boşluklarda karın soğuk ve sürekli ısrarı Yumuşak hantallığıyla kaplayışı uçurumları Kül mavisi bir pus ufka bir perde çeker de Kayıp kervanlar belirir uyandırıp korkunç hanları Duyulur batmış şehirlerin boğuk sabah ezanları Kılıç gibi bir mehtabın yarattığı o depremde Getirip akla çocukluktan bilinmez hangi soruları Kar gecesi uyandırır ölüme değgin korkuları Yalnızlık bir samanyoludur genişler düşüncede Attila İLHAN Bin yıldan uzun bir gecenin bestesidir bu. Bin yıl sürecek zannedilen kar sesidir bu. Bir kuytu manastırda dualar gibi gamlı, Yüzlerce ağızdan koro halinde devamlı, Bir erganun ahengi yayılmakta derinden… Duydumsa da zevk almadım İslav kederinden. Zihnim bu şehirden, bu devirden çok uzakta, Tanburi Cemil Bey çalıyor eski plakta. Birdenbire mesudum işitmek hevesiyle Gönlüm dolu İstanbul’un en özlü sesiyle. Sandım ki uzaklaştı yağan kar ve karanlık, Uykumda bütün bir gece Körfez’deyim artık! Yahya Kemal BEYATLI Evlerinin avlusunda ayna nar Sedirinde acı biber rengi bir kilim Odan ıslak tahta kokar biraz da toprak Gözlerim sana değer ısınır Uzattım mı mangalına ellerimi Her yanım tane tane mısır Sanırdım patladı patlayacak Sen sıcaktın yataklar sıcak Pencerende aydınlık kar Ateşim, kömürüm, esmerim benim O günlerin tadı başka nerde var Gençtik, âşıktık, deliydik Seviştikçe ağardı karanlıklar Bunca dağın karlarını erittik Necati CUMALI Allah kar gibi gökten yağınca Karlar sıcak sıcak saçlarına değince Başını önüne eğince Benim bu şiirimi anlayacaksın Bu adam o adam gelip gider Senin ellerinde rüyam gelip geçer Her affın içinde bir intikam gelir gider Bu şiirimi anlayınca beni anlayacaksın Ben bu şiiri yazdım aşık çeşidi Öyle kar yağdı ki elim üşüdü Ruhum seni düşününce ışıdı Her şeyi beni anlayınca anlayacaksın Sezai KARAKOÇ Bir beyaz titreyiş, bir dumanlı uçuş, Eşini kaybeden bir kuş Gibi kar Geçen ilkbahar günlerini arar… Ey kalplerin çılgın aşk şarkıları, Ey güvercinlerin ilahileri, O baharın işte yarını bu: Kapladı derin bir sessizliğe yeri Karlar Ki sessizce sürekli ağlarlar. Ey uçarken düşüp ölen kelebek, Bir beyaz melek kanadının tüyü Gibi kar Seni solgun bahçelerde arar; Sen açarken çiçekler üstünde Ufacık bir çiçekli yelpaze gibi, Naaşın üstünde şimdi ey ölü, Başladı parça parça uçmaya Karlar Ki gökten düşer düşer, ağlar! Uçtunuz, gittiniz siz ey kuşlar! Küçücük, beyaz başlı baykuşlar Gibi kar Sizi dallarda, yuvalarda arar. Gittiniz, gittiniz ey kuşlar! Şimdi boş kaldı baştan başa yuvalar; Yuvalarda -feryatsız yetim gibi!- Son kalan mavi tüyleri kovalar Karlar Ki havada uçar uçar, ağlar! Cenap ŞAHABETTİN Esiyor tane tane yine beyaz bir rüzgâr. Söyleyin hangi kuşun kanatları yolundu, Yine hangi ağaçtan döküldü bu yapraklar? Yağan beyaz bir sükût, bir mahşerdir sanki kar! Bir hicret sevdasıdır ruhumu sardı yine. Ruhum gibi pervasız yoldaşlar da bulundu. Ruhum karıştı gitti bu kar tanelerine; Şimdi yağan kar değil, ruhumdur kar yerine… Semadan yere kadar bütün gördüklerinden Usanç duyan gözlerim bir şeyde karar kıldı, Bembeyaz bir güvercin kanadına takıldı. Ben ne gurup bilirim ne gece bilirim ben, Uçuyor gönlüm beyaz bir sükût sevincinde; Bir kadın gördüm ki ben beyaz güller içinde. Ruhuma bağışladı bu kadın servetini. Ne bir yara var artık, ne bir leke ruhumda; O şimdi rüyasının denizinde bir ada. Bir sevgili sahibi olmak saadetini Kim bilir benim kadar… ben et kemik yığını Duydum beyaz bir nehrin içimde aktığını. Cahit Sıtkı TARANCI Yalnızlığın sesinden bir resim yaptım Kararan kalabalıklardan süzdüm ışığını. Akşamüstleriyle boyadım vazgeçen ağzını Parmaklarını uzattım gece suları gibi ıssız Salkımsöğütlerden bir beden çizdim usul Hiçbir rüzgarın duruşunu bozamadığı Bütün yağmurları topladım yapraklarına. Sonra tüm yolcuların silindiği bir ufuk Örttüm kâkülleriyle alnının üşümesini. Puhu kuşlarının avazını yerleştirdim dudaklarına Uzanıp uzanıp öptüm sonra acıyla. Gözlerini kapalı çizdim görmesinler diye kimseyi Madem görmeyecekler bundan sonra beni. Astım saçlarından odamın boşluğuna… Uzun sustum, ey durmadan konuşanlar Geçmedi üşümem Ben bir aşkın kar yağışından geliyorum… Şükrü ERBAŞ Dipçe: Nasibi Hicranmış Bahtı Avare, Neylesin Derdini Desin de Yare