kooksmin's video: Aurora Park Jimin ep 6

Jimin kapıyı anahtarı ile açmıştı, içeri girip hemen kapının yanındaki ışık düğmesine basmıştı; bu sayede de lamba yanmıştı. Oh-Na beyazın hakim olduğu eve bakıyordu, hoştu ferahtı. Beyazdan sonra, mor hakimdi eve. Siyah perdeleri vardı. "Sen geç otur." Demişti Jimin, eli ile yeşil koltuğu göstererek. Oh-Na beyaz yastıkların olduğu yeşil koltuğa oturmuştu. Koltuk sert ama, rahat türdendi. Karşısında beyaz bir sehpa, ve beyaz ünitenin üstünde siyah bir televizyon vardı. Ünitenin üstünde kitaplar, kalemler, biblolar vardı. Duvar da ise, el yapımı gül tablosu vardı. Kucağında sıkı sıkıya tuttuğu çantasından telefonunun sesi geldi. Harry Potter'ın şarkısını duyduğu gibi onu birinin aradığını fark etti. Telefonunu çantasından alıp arayan kişiye baktı. Açmak istemiyordu, açarsa ağlardı. Çünkü babası arıyordu, arada sırada arar bir şeye ihtiyacı olup olmadığını sorardı. Sonra da onu görmeye geleceğini söylerdi, tabii 3 yıldır gelmiyordu. Telefonu açtı. 'Kızım?' Derin bir nefes aldı. 'efendim baba?' 'nasılsın?' 'İyi, sen baba?' Sesi titremişti, soğuk çıkmıştı. Ve sürekli her aradığı zaman olduğu gibi, birbirlerine soru soruyor; normal bir sohbetten kalıyorlardı. 'İyiyim. Derslerin nasıl?' Aynı zamanda, dersleri önemliydi. 'bildiğin gibi normal.' Onaylama nidası ile kafasını sallamıştı babası. 'annen, matematik öğretmeninden özel ders alacağını söyledi. Sende bir parlaklık görmüş öğretmenin. Kendini fazla yorma, zeki olmak yorucudur.' Evet, evet. Güney Kore'nin bir eksisi; zeki değilsen, öl! Zaten çoğu intihar bu yüzden. 'tamam baba, başka bir şey diyecek miydin?' Babası derin bir nefes aldı. 'hayır, kızım. Kendine dikkat et, görüşürüz.' Oh-Na gözyaşlarını geriye göndermeye çalışarak kafa salladı. 'görüşürüz baba' Telefonu kapamış ve akan tek bir göz yaşını anında silmişti. "Babanı çok mu seviyorsun?" Arkadan gelen sesle irkilip, Jimin'e doğru dönmüştü. Kapı pervazına yaslanmış, kollarını önünde birleştirmişti. Oh-Na kafasını salladı. "Hayır." Sesi sert çıkmıştı, elbet seviyordu babasını. Özlemişti, hemde ölesiye. Ama maalesef, babasının ondan önemli başka işleri vardı. Nefret ediyorum dediği herkesi, deli gibi sevmesi onun suçu değildi. "Hadi canım, sen bir kızsın baban sana ne yapmış olursa olsun; onu sevmiyorum falan diyemezsin." Oh-Na 'hah' nidası ile alaycı bir gülümseme koydu ortaya. "Size ne Bay Park?" Jimin kafasını salladı. Ve ellerini havaya kaldırıp durduğu yerden uzlaşıp mutfağa adımladı. "Demedim say bayan Npity!" Yüzünde bir sırıtma vardı. •••••••••• Uzun yazmaya çalıştım 💫🐇🐥🐰